2015’in
double seçiminde ahali ‘istikrara’
oy kullanırken bendeniz bencillik edip ‘iskitbale’
oy verdim!
Seçim
öncesi Başbakan’ın bekarlara yönelik büyük vaatlerini duyunca, “İşte yıllarca beklediğim siyasi söylem
bu!” diyerek gönül rahatlıyla ‘evet’
mührünü bastım. Müzmin bir bekar olarak biz de tabiî ki mutlu ve çocuklu bir
yuva hayalleri kuruyoruz. Ve tam da o esnada geldi Başbakan Davutoğlu’nun cezp
edici sözleri.
Başbakan
Şanlıurfa mitinginde tam da beni tarif ediyordu sanki. Sözleri, kalabalıkların
içerisinde beni bulup alnımın orta yerine saplandı ok gibi.
-
“Şimdi işiniz,
maaşınız var, aşınız var. Ne kaldı? Eş kaldı eş.”
Ah
işte bu benim! İşim var, maaşım var ama eşim yok.
Bu
sözleri duyunca kulaklarım çanak anten gibi açıldı. Ve işitmek istediğim
cümleler çok geçmeden Başbakanın ağzından dökülmeye devam etti.
-
“Biz bu
toprakların insanlarının bereketlenmesini istiyoruz, çoğalmasını ama aynı
zamanda iş güç sahibi olmasını da istiyoruz. Eş lazım dediğinizde önce
annenize, babanıza gideceksiniz inşallah onlar size hayırlı bir eş bulacak.
Bulamazsa bize başvuracaksınız.”
Aha
tamam işte! Tam da bu! Bu tam olarak benim. Anaya babaya, akrabaya dosta haber
saldım ama yine de hayırlı bir kısmet çıkmadı. Şimdi sıra devlet kapısına geldi
demek ki, başvuru merkezi nerededir acaba diye düşünürken Başbakan durur mu,
patlattı bir bomba daha. Devlet çeyizi de hazırlayacakmış. Ekranın karşısına
kilitlendim kaldım, başbakanın ağzından bal damlıyor bal…
-
“Ama bir şey
daha yapacağız, ister kız erkek, ‘çeyiz hesabı’ açtırdığı zaman bir anne baba
çocukları evlendirmek için bu hesapta biriktirilen paranın yüzde 20’si kadar da
devlet evlenme yardımı yapacak. 100 bin lira mı biriktirdi, devlet 20 bin lira
daha koyacak 120 bin lira olacak. Böyle devlet sevilmez mi?
Sevilir
valla, hiç sevilmez mi? Benim rüyalarım gerçek olacak. Devlet bana eş bulacak
hayırlısıyla bir de üstüne çeyiz parası verecek.
Müzmin
bir bekar daha ne isteyebilir. Eş devletten çeyiz hükümetten.
Ben
de kendi istikrarım için hiç düşünmeden bastım mühürü!
***
Gel
zaman git zaman, seçim bitti hükümet programı açıklandı.
Başka
bekarları bilmem ama bendeki büyük hayal kırıklığı.
Oyumuzu
aldılar, sözü unuttular. Zaten bomboş olan kalbimizi iyice kırıp tuz buz
ettiler. Geçen yıl yeşeren umut ışığı hükümet programı açıklanınca söndü.
Görünen o ki, 2016’da da bekar gezeceğiz…
Başbakanın
meydanda söylediği vaat sözleri resmiyete dökülünce kimlik değiştirdi. Evlenmek
için devletten çeyiz parası beklerken kocaman bir ‘hayır’ yedik! Hükümet programında yer alan ‘çeyiz hesabının’ detayları ortaya çıktıkça anladık ki, devlete
göre de evlenmek için çok geç kalmışız. Çeyiz parasını alabilmek için 27
yaşımızı doldurmadan önce evlenmek gerekiyormuş. Eğer 27 yaş eşiğini
geçtiyseniz, bu para verilmiyor. Herhalde devlet 27’den sonrasına ‘resmen evde
kaldı bu!’ gözüyle bakıyor.
***
Bu
şartları duyunca çok kırıldım, çok üzüldüm. Mahalledeki Asuman teyzenin ‘iyice evde kaldın sen!’ tavırlarını
koca devletten görmek hiç hoş değil!
‘Size
eş bulacağız’ sözünden hiç söz etmek istemiyorum.
Resmen
devletten bekarlık tescili almış gibi hissediyorum şu anda kendimi.
En
basit söylemle; istikrar sürsün diye oy verip doların 3 lirayı aşmasına şaşıran
seçmen travmasını yaşıyorum. Oysaki sadece kendi mutluluğum için oy vermiştim.
Bir
avuç mutluluk istemiştik.
Çok mu?
(Bizim Sakarya Gazetesi / 13.01.2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder